Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Η Σχολική γιορτή των Τριών Ιεραρχών και η κοπή της πίτας


Η Σχολική γιορτή των Τριών Ιεραρχών τιμήθηκε με την παρουσία των δασκάλων-νηπιαγωγού των μαθητών και πιστών στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Θερμησίας. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε  η ευλογία και η κοπή της πίτας του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων Θερμησίας, από τον  εφημέριο του Ιερού Ναού π. Δαβίδ. 






Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Οι λίμνες με τους ερωδιούς...

Σε πολύ κοντινή απόσταση από την Θερμησία, βρίσκονται οι λίμνες-βιότοποι των διάφορων αποδημητικών και μη πουλιών. Ένας σημαντικός υγροβιότοπος της περιοχής που είναι «χάρμα οφαλμών» από τα πουλιά που ξαποσταίνουν στα ήσυχα νερά τους...







Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Θερμησία, ένα οδοιπορικό...



«…Ο ήλιος παλεύει με τα σύννεφα, μια και το φθινόπωρο μπήκε για τα καλά, κι εγώ με τις στροφές του δρόμου! Σίγουρα δεν είναι ο πιο βατός, αλλά οι φυσικές ομορφιές που συναντάει κανείς επιβραβεύουν την απόφασή μου για τη δύσκολη διαδρομή. Έπειτα από τρεις ώρες οδήγησης φτάνω στο Θερμήσι, ένα παραλιακό χωριό 10 χλμ. από την Ερμιόνη. Το όνομά του, μου λένε στο καφενείο, το πήρε από τον ναό της Θερμασίας Δήμητρας που ήταν χτισμένο δίπλα στη θάλασσα. Είναι αγροτική περιοχή και οι κάτοικοι καλλιεργούν κυρίως εσπεριδοειδή, ρόδια και ελιές. Η κυρία Νέλη που με φιλοξενεί στο κτήμα της (μοιάζει με παράδεισο, γεμάτο ελιές και πεύκα που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα) μου μιλάει με περηφάνια για το λάδι που παράγουν στην περιοχή. Ένα μέρος αυτού είναι οικολογικό, εξάγεται στο εξωτερικό, ενώ γίνεται επίσης τυποποίηση λαδιού εδώ κοντά, στην Ερμιόνη. Λίγη κουβεντούλα και καταλαβαίνω ότι υπάρχουν αρκετά πράγματα για να δει κανείς στο Θερμήσι. Νωρίς το πρωί αξίζει να σταματήσει κανείς στο βιότοπο που φιλοξενεί κατά καιρούς σπάνια αποδημητικά πουλιά. Απέναντί του δεσπόζει επιβλητικό το κάστρο της Θερμησίας που χτίστηκε από τους Ενετούς τον 12ο αιώνα…»

Από την Εφη Παρούτσα «Ερμιόνη: Σαν νησί στη στεριά»
Hμερομηνία :  5/12/07 Copyright:  http://www.kathimerini.gr

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

«Γιάλα- Γιάλα» ένα ξεχωριστό έθιμο από την παραμονή έως την ημέρα των Θεοφανείων στην Ερμιόνη


Κατ’ αρχή να σας πούμε πως μιλάμε για το τοπικό έθιμο του «Γιάλα- Γιάλα», γνωστό σε όλο το πανελλήνιο και όχι μόνο, που την ονομασία του την έχει πάρει από τα τραγούδια που τραγουδούν τα παιδιά που θα πέσουν στη θάλασσα από την παραμονή των Θεοφανίων και την άλλη μέρα το πρωί της γιορτής, τα οποία τραγούδια στο τέλος έχουν σαν μόνιμη επωδό τη φράση «Γιάλα – Γιάλα».

Σύμφωνα με το έθιμο τα παιδιά που πέφτουν στη θάλασσα είναι αυτά που είναι κληρωτοί την χρονιά αυτή.

Οι ρίζες της δημιουργίας του εθίμου βρίσκονται στο τέλος του 19ου αρχές του 20ου αιώνα και δημιουργήθηκε από παιδιά Ερμιονιτών σπογγαλιέων που την ημέρα αυτή και μετά άρχιζε η προετοιμασία για το μεγάλο και επικίνδυνο ταξίδι τους στα βόρεια παράλια της Αφρικής για σπογγαλιεία.

Το έθιμο έχει στοιχεία που έχουν σχέση με τη θρησκεία μας, τη θάλασσα και τη ναυτοσύνη, την άμιλλα, τη λεβεντιά και ακόμα ερωτικά στοιχεία θα λέγαμε.
Όλα αυτά αναφέρονται και εκφράζονται μέσα από τα λόγια των τραγουδιών που τραγουδάνε τα παιδιά που θα πέσουν στη θάλασσα από την παραμονή που στολίζουν τα σκάφη σύμφωνα με το έθιμο, για να πιάσουν το σταυρό και την εικόνα της βάπτισης,(έχουμε και αυτό το ξεχωριστό στο έθιμο) στην Ερμιόνη ρίχνουμε στη θάλασσα την ήμερα των Θεοφανίων εκτός από το σταυρό και την εικόνα της βάπτισης του Χριστού.

Το έθιμο τα παλιά χρόνια ήθελε  να πέφτουν  στη θάλασσα,  παιδιά ναυτικών και ψαράδων και γι' αυτό το λόγο, θεωρείτο καθαρά θαλασσινό έθιμο. Όμως σιγά – σιγά αυτό άλλαξε.  Τα ψαροπαίδια παίρνανε στην παρέα τους και φίλους τους από άλλες κοινωνικές τάξεις. Τα τελευταία 20-30 εισχώρησαν παιδιά Αρκάδων που έχουνε γεννηθεί εδώ κάτι που ήταν αδιανόητο τα παλιά χρόνια και τώρα έχουμε και παιδιά  Αλβανών μεταναστών που έχουν συγχωνευτεί στην τοπική μας κοινωνία. Αυτό κατά τη γνώμη μας είναι θετικό, διότι καταδεικνύει κοινωνική συνοχή με ότι αυτό σημαίνει για τις καλές κοινωνικές και αρμονικές σχέσεις των ανθρώπων.

Γενικά η όλη εικόνα που παρουσιάζει το έθιμο σε όλες τις πτυχές του είναι εντυπωσιακή, ειδικά για τους επισκέπτες που το βλέπουν για πρώτη φορά, γι’ αυτό άλλωστε θεωρείται και μοναδικό σε πρωτοτυπία σε όλη την Ελλάδα.
Αν βοηθάει ο καιρός, την ημέρα των Θεοφανείων οι δύο μεγάλες προβλήτες και η παραλία του βόρειου λιμανιού κατακλύζονται από κόσμο και αυτή η ημέρα είναι μια από τις ιδιαίτερες για την πόλη της Ερμιόνης.

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.
Φώτο Στέφος Αλεξανδρίδης 

Πηγή κειμένου: http://stamdamd.blogspot.com/

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

Πληροφορίες για τους επισκέπτες της Θερμησίας




Η Θερμησία βρίσκεται μετά την Ερμιόνη (περίπου δέκα χιλιόμετρα) και στρίβοντας αριστερά πριν φτάσουμε στο λιμάνι της Ερμιόνης. Το Θερμήσι βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα, απέναντι από την Ύδρα και αμέσως πριν από μεγάλη Ξενοδοχειακή μονάδα.
Συνεχίζοντας την διαδρομή μετά το Θερμήσι, ο σχετικά καλός επαρχιακός δρόμος (σε περίπου μία ώρα) οδηγεί στο Γαλατά και τον Πόρο. Λίγο πριν τον Γαλατά υπάρχει το Λεμονοδάσος.
Διαμονή
Υπάρχει μεγάλο ξενοδοχειακό συγκρότημα και αρκετά ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Αναψυχή
Το κάστρο της Θερμησίας αξίζει μία επίσκεψη καθώς και η γραφική Σαμπάριζα με τις ταβέρνες δίπλα στη θάλασσα.
Φαγητό
Υπάρχουν αρκετές όμορφες ταβέρνες στο χωριό και γύρω από αυτό, καθώς και τα καφενεία του χωριού.
Πληροφορίες
Για πληροφορίες υπάρχει το Κοινοτικό γραφείο μέσα στο χωριό της Θερμησίας καθώς και η Αστυνομία.

Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

Θερμησία Αργολίδας

Η Θερμησία είναι παραθαλάσσιο χωριό του νομού Αργολίδας. Βρίσκεται στα νότια του νομού επτά χιλιόμετρα ανατολικά της Ερμιόνης. Αποτελεί ένα από τα τρία δημοτικά διαμερίσματα του δήμου Ερμιόνης. Ο πληθυσμός της σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είναι 437 κάτοικοι. Την ονομασία της την οφείλει στον αρχαίο ναό της Δήμητρας της Θερμασίας που βρισκόταν στην περιοχή. Το όνομά αυτό επιβίωσε μέχρι τις μέρες μας παρεφθαρμένο σε Θερμάσι το οποίο στην συνέχεια έγινε Θερμησία. Αναφέρεται συχνά για το φρούριο της, το "Κάστρο Θερμησίας" καθώς και για τις πλούσιες αλυκές της.
Πορεία του πληθυσμού:
Έτος
1928
1940
1951
1961
1971
1981
1991
2001
Πληθ.
197
239
519
490
412
437
466
437

Διοικητικές μεταβολές

Η Θερμησία ήταν συνδεδεμένη διοικητικά με την γειτονική της Ερμιόνη, μέχρι το 1955 που αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα. Στην κοινότητα θερμησίας ανήκαν και οι οικισμοί Αγία Αικατερίνη, Ακτή Ύδρας, Μετόχι, Πηγάδια, Πλέπι, και Σωληνάρι. Η κοινότητα Θερμησίας καταργήθηκε το 1998 όταν με την εφαρμογή του προγράμματος Καποδίστριας, εντάχθηκε στον Δήμο Ερμιόνης Με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης, το 2011, εντάχθηκε στον δήμο Ερμιονίδας.
Πηγή: Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Διοικητικές μεταβολές ΟΤΑ


Κοινότητα Θερμησίας του Νομού Αργολίδος


  • ΦΕΚ 323Α - 25/11/1955
Σύσταση της Κοινότητας με την απόσπαση του οικισμού Θερμησία από την Κοινότητα Ερμιόνης και τον ορισμό του ως έδρα της Κοινότητας
  • ΦΕΚ 323Α - 25/11/1955
Ο οικισμός Μετόχι αποσπάται από την Κοινότητα Ερμιόνης και προσαρτάται στην Κοινότητα
  • ΦΕΚ 323Α - 25/11/1955
Ο οικισμός Πηγάδια αποσπάται από την Κοινότητα Ερμιόνης και προσαρτάται στην Κοινότητα
  • ΦΕΚ - 14/03/1971
Αναγνώριση του οικισμού Σωληνάριον και προσάρτησή του στην Κοινότητα
  • ΦΕΚ - 14/03/1971
Αναγνώριση του οικισμού Αγία Αικατερίνη και προσάρτησή του στην Κοινότητα
  • ΦΕΚ - 14/03/1971
Αναγνώριση του οικισμού Πλέπιον και προσάρτησή του στην Κοινότητα
  • ΦΕΚ - 14/03/1971
Αναγνώριση του οικισμού Ακτή Ύδρα και προσάρτησή του στην Κοινότητα
  • ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997
Η Κοινότητα καταργείται και συνενώνεται με το Δήμο Ερμιόνης