Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Η κρυφή γοητεία της ελληνικής Ριβιέρας




Πηγή:www.capital.gr
Οι Σπέτσες, η Ύδρα και η ακτογραμμή της Πελοποννήσου δημιουργούν μια κλειστή «λίμνη», την ελληνική Ριβιέρα, που αποτελεί το playground για περισσότερους κροίσους από εκείνους που επισκέπτονται την αυθεντική. Η έλλειψη απλώς exclusive ξενοδοχείων και prive clubs συντηρεί προς το παρόν την ελληνικότητα της, όπως διαβάσαμε στο περιοδικό ΄Playboy΄.

«Greek Riviera» επονομάζει την περιοχή το περιοδικό Tatler και «Southampton of Greece» ο κοσμικογράφος του Vanity Fair. «Πόρτο Φίνο» την ήθελαν οι κάτοικοι της παλιότερα, όταν η ιταλική λουτρόπολη βρισκόταν στο φόρτε της. «Greek Riviera» ονομάζεται και το περιοδικό που κυκλοφορεί στην περιοχή. Η Ερμιονίδα απέχει λίγο από το να γίνει η νέα Κόστα Σμεράλδα, το playground των rich & famous στη βόρεια Σαρδηνία! Τι της λείπει άλλωστε; Η ομορφιά του τοπίου είναι μοναδική, χαρακτηριστικά ελληνική, με πεύκα, ελιές, θάμνους και δαντελωτή ακτογραμμή, που δημιουργεί εκατοντάδες prive παραλιούλες. Οι περιουσίες όσων συμπατριωτών μας την έχουν επιλέξει ως τόπο παραθερισμού αρκούν για να απαλλαγούμε από το ελληνικό χρέος! Απέναντί της βρίσκονται δύο κοσμοπολίτικα νησιά, οι Σπέτσες και ηΎδρα, και κάποια ιδιωτικά - η Σπετσοπούλα των Νιάρχων, η Κορωνίδα των Λιβανών και η «πολυμετοχική» Δοκός. Προς το παρόν, υστερεί μόνο σε απαστράπτοντα πεντάστερα ξενοδοχεία ή σε κλαμπ αντίστοιχης εμβέλειας με το Billionaire Beach του Φλάβιο Μπριατόρε...

Στη δεύτερη δεκαετία του προηγούμενου αιώνα η ευρύτερη περιοχή της Ερμιονίδας, και ειδικότερα η Κόστα, που αποτελεί και το «kobe φιλέτο» της, ήταν παρθένα σαν Βρετανίδα πριγκίπισσα πριν από το γάμο της. Την επισκέπτονταν μόνο κάποιες νεανικές παρέες που παραθέριζαν στις κοσμοπολίτικες (ήδη) Σπέτσες και διέσχιζαν με σακολέβες (οι χαρακτηριστικές ιστιοφόρες βάρκες της εποχής) και τη βοήθεια του Αιόλου την απόσταση των δύο μιλίων, για να απολαύσουν τα περιλάλητα «μπεν μιξτ» της Κόστας, τα σκανδαλιστικά -για την εποχή εκείνη- μεικτά μπάνια «αρρένων και θηλέων». Συχνά οι μαθητές της Κοργιαλενείου Σχολής κολυμπούσαν την απόσταση ως άσκηση και ένα κρις κραφτ, σκάφος εξωπραγματικό για την εποχή και τη χώρα, τους ακολουθούσε. Ο Θεόφιλος Παπαδόπουλος, εκ των ιδρυτών της ομώνυμης βιομηχανίας που έμαθε τα μπισκότα στους Έλληνες, πάντοτε πρωτοπόρος, είχε προμηθευτεί τα δύο μοναδικά κρις κραφτ που έσχιζαν τα νερά της χώρας. Κάνοντας τακτικά το μπρος πίσω «Ντάπια-Κόστα», του κατέβηκε η φαεινή ιδέα να αποκτήσει ένα σπίτι εκεί. Έτσι, λίγο μετά τον πόλεμο, εκτός από τα Πτι-Μπερ, έκανε μόδα στις «καλές» αθηναϊκές οικογένειες και τη συγκεκριμένη περιοχή. Η εικόνα της περιοχής που μεταμορφώνεται αργά μέχρι το 1950 αλλάζει ραγδαία στη συνέχεια. Οι επώνυμες αθηναϊκές οικογένειες αγοράζουν προνομιούχες εκτάσεις και χτίζουν βίλες, πολυτελή ξενοδοχεία (για τα δεδομένα της εποχής) οικοδομούνται, η επικοινωνία με τις Σπέτσες γίνεται με μηχανοκίνητες πλέον βάρκες, η ακτογραμμή γεμίζει μόλους και προβλήτες και οι βοτανολόγοι προσμετρούν στα ενδημικά φυτά της περιοχής το... γκαζόν και τους φοίνικες.

Το 1971 σκάει μύτη στην περιοχή ο Λάμπρος Κωνσταντάρας με εντυπωσιακή vintage λιμουζίνα και οδηγό τον Γιώργο Παπαζήση! Ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας της περιοχής γίνεται ιδανικό σκηνικό για τον ελληνικό κινηματογράφο. Περιοχές ολόκληρες παραδίδονται σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς «για να μην πέσουν στα χέρια των ξένων»! Εργαζόμενοι στα λιπάσματα, ΔΕΗτζήδες και έφεδροι αξιωματικοί μετατρέπονται σε καλοκαιρινούς κατοίκους της Ερμιονίδας επιβαρύνοντάς τη με το κατακερματισμένο οικιστικό παραθεριστικό μοντέλο. Κάποιος κ. Αλεξίου κατασκευάζει ένα ιδιωτικό αεροδρόμιο, τριπλασιάζοντας έτσι τα μεταφορικά μέσα που οδηγούν γρήγορα στην περιοχή. Λιγότερο από μία ώρα με ένα ταχύπλοο cigarette (μαζί με τα δεσίματα), μιάμιση ώρα με ένα Mercedes ML και μόλις 20 λεπτά πτήσης από το αεροδρόμιο των Μεγάρων. Η πρόσβαση ολιγόωρη και εγγυημένη ακόμη και ύστερα από έκρηξη ισλανδικού ηφαιστείου! Η γρήγορη μετάβαση μαζί με την ομορφιά του τοπίου και τη χαμηλή αξία της γης αποτέλεσαν το τρίπτυχο των λόγων που την επέλεξαν οι Έλληνες κροίσοι για να οικοδομήσουν το κύριο εξοχικό τους.

Κατά γενική ομολογία, η ωραιότερη κατοικία της περιοχής είναι αυτή του Γιώργου και της Ηρώς Κόβα. Όμως, η ιδιοκτησία του εφοπλιστή Διαμαντή Διαμαντίδη προσμετράει 300 στρέμματα! Η βίλα στο Marianna Bay του Βαρδή και της Μαριάννας Βαρδινογιάννη φιλοξενεί συχνά διεθνείς και εγχώριες προσωπικότητες. Το 2009 στο γάμο του γιου τους Νίκου με την Αλεξία Αντσακλή, ο οποίος έλαβε χώρο στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου, εντός του κτήματος, παρευρέθηκε το σύνολο σχεδόν του επιχειρηματικού και του εφοπλιστικού κόσμου, όπως και η πολιτική ηγεσία της χώρας. Από τη βίλα του Γιάννη -«Τζίγκερ»- Βαρδινογιάννη, που βρίσκεται απέναντι από το μεσοδιάστημα Ύδρας-Σπετσών, μέχρι την έπαυλη Μίνωα Κυριακού στον Άγιο Αιμιλιανό, οι οποίες ορίζουν την αρχή και το τέλος της κοσμοπολίτικης περιοχής, παρατάσσονται εντυπωσιακές ιδιοκτησίες, όπως της οικογένειας Σαραντόπουλου και της Αφρούλας Λαναρά (τη βίλα της, όπως γράφτηκε, ενοικίασε και ο Άκης Τσοχατζόπουλος, ενώ τακτικά φιλοξενείται εκεί και η φίλη της κόρης της Μαρία Κορινθίου). Ο τέως βασιλεύς Κωνσταντίνος μετά από χρόνια απόκτησε τη δική του ιδιοκτησία και με το σκάφος του «Αφρόεσσα» (ένα παραδοσιακό καΐκι) πηγαινοέρχεται στις Σπέτσες. Ο γνωστός δικηγόρος Βασίλης Σαραντίτης, που ειδικεύεται στο ναυτιλιακό και στο ασφαλιστικό δίκαιο, έχει σπίτι στην περιοχή, το οποίο τιμά δεόντως ο γιος του Γιάννης, managing partner στο δικηγορικό γραφείο τους. «Δημότες» επίσης είναι ο Ανδρέας Πατεράκης της Group 4, που έχει αγοράσει την έπαυλη από τον Γιάννη Τριανταφύλλου, εγγονό του Θεόφιλου Παπαδόπουλου, ο εφοπλιστής Στέφανος Λεκανίδης, ο Μηνάς Τάνες της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας και ο Σταύρος Ψυχάρης. Στο Κουνούπι έχουν τις βίλες του ο Βαγγέλης Μυτιληναίος και ο Γιώργος Λιβανός. Ο κατάλογος των επώνυμων συμπατριωτών μας που διαθέτουν βίλα στην περιοχή μοιάζει πραγματικά ατελείωτος. Ούτε στην Πολιτεία δεν παρατηρείται τέτοια συγκέντρωση κροίσων σε τόσο μικρή χιλιομετρικά απόσταση.

Πηγή:www.capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου